MALAYALAM ഒരു കുഞ്ഞു പൂവിന്റെ ഇതളില് നിന്നൊരു തുള്ളീ മധുരമെന് ചുണ്ടില് പൊഴിഞ്ഞു

ഒരു കുഞ്ഞു പൂവിന്റെ ഇതളില് നിന്നൊരു തുള്ളീ മധുരമെന് ചുണ്ടില് പൊഴിഞ്ഞുവെങ്കില് തനിയേയുറങ്ങുന്ന രാവില് നിലാവിന്റെ തളിര്‍‌മെത്ത നീയും വിരിച്ചുവെങ്കില് എന്റെ തപസ്സിന്റെ പുണ്യം തളിര്‍‌ത്തുവെങ്കില് കുടവുമായ് പോകുന്നൊരമ്പാടി മുകിലെന്റെ ഹൃദയത്തിലമൃതം തളിക്കുകില്ലേ പനിനീരു പെയ്യുന്ന പാതിരാക്കാറ്റിന്റെ പല്ലവി നീ സ്വയം പാടുകില്ലേ കുഞ്ഞു പരിഭവം താനേ മറക്കുകില്ലേ എവിടെയോ കണ്ടൂ മറന്നൊരാ മുഖമിന്നു ധനുമാസ ചന്ദ്രനായ് തീര്‍‌ന്നതല്ലേ കുളിര്‍‌കാറ്റു തഴുകുന്നൊരോര്‍‌മ്മ തന് പരിമളം പ്രണയമായ് പൂവിട്ടു വന്നതല്ലേ…